شب قدر...

 شب قــــدر...

شب شناخت قدر خویش،

شب نیایش و شب بارش چشم های خاکیان،

شبی که باید قدر خویش را بشناسی، تقدیر خویش را رقم بزنی

و خویشتنِ جدید را با قلم توبه و جوهر اشک ترسیم کنی...

در این روزها و شبهای مقدس نیم نگاهی را محتاجم

که دوستی به پهنای قلب مهربانش به سوی کلبه ی ویرانه ی دل من بیندازد...

پس...

التمــــــاس دعـــــــا در لحظات قشنگ خلوتتان...