بـوی نـاب بهشـت می دهـد همـه ی نام های قشـنـگ تــو
می گذارمشان روی زخــم های دلـــم...
گفته بودی اَلجَبّـار
یعنی کسی که جُبران می کند همـه ی شکستگی های دلتـــــ را...
گفته بودی اَلمُصَـوِّر
یعنی کسی که از نُـو می سازد
همـه ی آنچه را ویـران شده است درون دلتـــــ...
گفته بودی الشّافـی
یعنی کسی که شفــــا می دهد تمـام زخــم های عمیق و نا علاج را...
هــوای دلـــم سبک می شود با زمزمـه ی نام های زیبایـــت
نفـس میـکشم در هـــوای مهـربـانـی هـای نابــت...
پ.ن:
شب قدر است، قدر بدانیم...
التمـــاس دعـــا...